Sint-Suzannakerk in Schaarbeek
De klemtoon van deze restauratie ligt op een duurzame, conserverende aanpak, waarbij wordt gestreefd naar een maximaal behoud van de oorspronkelijke materie. Ontwerper, aannemer en de dossierbeheerder van de DML treden tijdens deze werf voortdurend in dialoog om de werken waar nodig bij te sturen of te verfijnen zodat zo min mogelijk ingegrepen moet worden op het monument.
Onderzoek wees uit dat de houdbaarheidsdatum van het beton waaruit de kerk is opgetrokken nog lang niet verlopen was. Die vaststelling maakte het mogelijk ingrijpende restauratietechnieken te weren, zoals het volledig afschrapen en vernieuwen van de toplaag van het beton of de systematische vervanging van bepaalde elementen. De vervanging van de claustra’s blijft in deze werf tot een absoluut minimum beperkt en het beton wordt door middel van niet-destructieve elektrochemische technieken behandeld.
Bepaalde elementen die in de loop der jaren verdwenen of aan het zicht werden onttrokken, worden gereconstrueerd of opnieuw blootgelegd. Zo werd op basis van oude luchtfoto’s het bestaan van een dakkoepel ‘herontdekt’ die gereconstrueerd wordt. 
Ook het grote koorraam dat al meer dan 50 jaar aan het zicht onttrokken was, wordt vrijgemaakt en het centrale deel van een nieuw glasraam voorzien. Bij de reconstructies wordt nauwlettend gewaakt over de eenvormigheid van het geheel. Het glasraam van het koor vormde daarbij een specifieke uitdaging omdat de nieuwe, centrale glaspartij zowel aansluiting moest vinden met het originele pastelkleurige glas uit 1927 (waarvan nog enkele elementen aanwezig waren) als met de fellere tinten van de andere glasramen die uit de jaren 1950 dateren. De verdwenen, centrale glaspartij werd ingevuld met een hedendaags ontwerp dat subtiel werd afgestemd op beide kleurenpaletten.
Op basis van nieuwe informatie, opteerde men er tijdens de werf ook voor om een stapje verder te gaan de terugkeer naar het oorspronkelijk concept van de kleurstelling van de gevels: meerdere architecturale elementen, zoals de pilasters en de koepel zullen op het eind van de rit de rode kleur krijgen die werd teruggevonden, wat de architectuur van de kerk ongetwijfeld nog extra in de verf zal zetten.
